استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح روز چهارشنبه ٢٧ تیرماه در هتل داوینکوی بانه با اعضا و هواداران در این شهرستان دیدار و بر ضرورت حفظ جایگاه اقتصادی منطقه و نقش آن در فقرزدایی تأکید کرد.

بنا به گزارش اصلاح‌وب استاد عبدالرحمن پیرانی دبیرکل جماعت دعوت و اصلاح ضمن ابراز خوشحالی از حضور در شهرستان بانه، از وجود زمینه‌های رشد و شکوفایی اقتصادی در این شهر ابراز خرسندی نمود و توصیه کرد که موقعیت و جایگاه کنونی، با حکمت و درایت حفظ شود؛ چرا که مردم ما سال‌ها از طعم تلخ فقر را چشیده‌ و از نابسامانی اقتصادی و بیکاری نالیدەاند.  

وی درباب نعمت اخوت ایمانی و ایمان گفت: قطعاً برادری ایمانی همراه با ایمان برای ما مسلمانان ثروت بزرگی است. ایمان و اخوت دو ثروت معنوی‌اند. ارتباطی که اخوت ایمانی ایجاد می‌کند هیچ فاصله‌ای در آن وجود ندارد. با وجود فاصله‌های مکانی به‌خاطر خدا همدیگر را صمیمانه دوست داریم. بر اساس چنین رابطه‌ای بود که یاران دست‌پروردەی پیامبر خدا توانستند صلاح و دلسوزی برای انسانیت را به منصه‌ی ظهور برسانند و به عنوان خلیفه‌ی خدا در زمین، نقش برجسته‌ای ایفا نمایند که در تاریخ بشریت بی‌نظیر است.

وی در ادامه گفت: خداوند متعال انسان را به‌عنوان موجودی عاقل و مختار، دارای رسالت آفریده است و به همین علت ارسال پیامبران و نزول کتاب‌های آسمانی انجام گرفته و در راستای انجام وظایف بندگی، عبادت و خلافت، امکانات فراوانی در اختیار انسان قرار گرفته است. اگر انسان دچار خودفراموشی شود و جایگاه خود را به‌دست فراموشی سپارد و جانشینی خداوند را از یاد ببرد، بدون تردید در زندگی بی‌هویت و فاقد معنا خواهد شد. خداوند متعال وقتی انسان را به عنوان خلیفه معرفی می‌کند، ملائک عرض می‌کنند که: وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي جَاعِلٌ فِي الْأَرْضِ خَلِيفَةً قَالُوا أَتَجْعَلُ فِيهَا مَنْ يُفْسِدُ فِيهَا وَيَسْفِكُ الدِّمَاءَ وَنَحْنُ نُسَبِّحُ بِحَمْدِكَ وَنُقَدِّسُ لَكَ قَالَ إِنِّي أَعْلَمُ مَا لَا تَعْلَمُونَ (بقره: ٣٠) آنان اعتراض می‌کنند که انسان با دو ویژگی ناشایست «فساد» و «خون‌ریزی» که با خلیفگی خدا هیچ همخوانی ندارند، سقوط می‌کند. بنابراین کسانی که در این دایرە، قرار گرفته‌اند باید بدانند که خداوند آنان را در چه جایگاهی قرار داده و چه وظایفی برعهدە دارند و اینکه در زندگی‌شان باید چگونه باشند.

وی درباب اهمیت احساس مسؤولیت در اجتماع افزود: امام ابوحنیفه که پیشوای مدرسه‌ی عقلانیت در اسلام شناخته شده است که از جهت معنوی چنان بود که با وضوی نماز عشا، نماز صبح را ادا می‌نمود. اما همین امام اعظم با دو شاگرد برجسته‌اش ابویوسف و زفر درصدد اندیشیدن در حل مشکلات جامعه بوده‌اند و در راستای حل آنها اقدام می‌نمودند. خدایی که انسانی همچون ابوحنیفه را آفریده است همو قادر است که انسان‌هایی را در دنیای اسلام برای خدمت به بشریت به صحنه آورد که در خدمت مردم باشند. پیامبر(ص) در حدیثی می‌فرماید: «إِنَّ لِلَّهِ عِبَادًا اخْتَصَّهُمْ لِقَضَاءِ حَوَائِجِ النَّاسِ، حبّبهم الی الخیر و حبّب الخیرَ الیهم اولئک الآمنون من عذاب الله یوم القیامة » 

  مردان بزرگی هستند که خداوند متعال آنان را برای خدمت به مردم اختصاص داده است. نیازهای مختلف مادی و معنوی افراد را برطرف نمایند. کار خیر بر سر راهشان قرار می‌گیرد. آنان کار خیر را دوست دارند و خداوند کار خیر را برای آنان، محبوب می‌كند. اینها در روز قیامت از عذاب خدا در امان‌اند.

وی درباب مسؤولیت جماعت‌های اسلامی افزود: روشن است که بیداری اسلامی به‌شکلی عام و جماعت‌های اسلامی و جماعت دعوت و اصلاح نیز باید در چند زمینه، رسالت و مسؤولیت خویش را انجام دهند. یکم: تقویت ارتباط با خداوند متعال. اینکه انسان بتواند با خداوند در صلح باشد؛ اگر انسان بتواند رابطه‌ی نیکویی با خداوند متعال داشته باشد، می‌تواند با سرفرازی زندگی کند. عبادت صحیح آگاهانه و مخلصانه می‌تواند تسهیل‌گر ایجاد رابطه‌ی نیکو با خداوند متعال باشد. دوم؛ ارتباط انسان با جامعه و مردم: ارتباط با مردم چیزی جز تعاون بر اساس «برّ» و «تقوی» نیست. و اینکه انسان احساس کند که در این میدان، رقیب شر و فساد باشد. خداوند متعال از سنّت «تدافع» یاد می‌کند و در قرآن کریم می‌فرماید: وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَفَسَدَتِ الْأَرْضُ وَلَكِنَّ اللَّهَ ذُو فَضْلٍ عَلَى الْعَالَمِينَ (بقره: ٢٥١)  یا در آیه‌ی ٤٠ سوره‌ی حج می‌فرماید: وَلَوْلَا دَفْعُ اللَّهِ النَّاسَ بَعْضَهُمْ بِبَعْضٍ لَهُدِّمَتْ صَوَامِعُ وَبِيَعٌ وَصَلَوَاتٌ وَمَسَاجِدُ يُذْكَرُ فِيهَا اسْمُ اللَّهِ كَثِيرًا وَلَيَنْصُرَنَّ اللَّهُ مَنْ يَنْصُرُهُ إِنَّ اللَّهَ لَقَوِيٌّ عَزِيزٌ.

بنابراین اگر کسی حقی دارد و به آن ایمان دارد باید از آن دفاع نماید. بایسته نیست انسان طرفدار چیزی باشد و بدان باور داشته باشد اما از آن دفاع نکند. دین و هویت هر انسانی بسان قلعه‌ای است که بر روی قله‌ای بنا شده باشد. این قلعه اگر بدون نگهبان و بی‌درو پیکر باشد به آسانی تصرف دشمنان در می‌آید. آیا صحیح است که ناحق، فساد، ظلم، استبداد و... یارانی داشته باشد ولی اخلاق، معنویت، عدالت و... یارانی نداشته باشد؟ 

دبیرکل جماعت در ادامه افزود: جماعت دعوت و اصلاح، از بدو تأسیس‌، حفظ هویت مذهبی اهل سنت را مبنای کار خویش قرار داده و برای پاسداشت آن، تلاش می‌کند. در طول سال‌های درازی که ما با این دعوت بدون هیچ طمع‌ورزی و هراسی همراه بوده‌ایم، حقیقتاً رنج‌های بسیاری دیده‌ایم و بر ما جفاها و بی‌لطفی‌های فراوانی روا داشته شده است. ایمان به درستی مسیر، تحمل رنج‌هایمان که صرفا به‌خاطر خداوند -جل‌جلاله- بوده است ادامه‌ی مسیر را بر ما آسان نموده وگرنه ما هیچگاه ذلّت را نپذیرفته و نمی‌پذیریم. ما در طیّ این مسیر، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر مانند فقدان استاد ناصر سبحانی را آزموده‌ایم و برادران ما در مناطق چه بسا دچار حرمان و حبس شده‌اند، اما ما چون به درستی مسیری که در پیش گرفته‌ایم باور داشته و داریم همه‌ی رنج‌ها را به جان خریده و تحمل نموده‌ایم. به لطف خداوند بزرگ امروز ما در مناطق اهل‌سنت ایران و تهران حضور چشمگیری داریم. ما برای حصول این جایگاه رنج‌ها و محنت‌های فراوانی را متحمل شده‌ایم. در طول این مسیر به هیچکس باجی نداده‌ایم و مجیزگوی کسی نبوده و به دستور هیچکس کاری را انجام نداده‌ایم و با حفظ استقلال خود درحد توان خویش، در خدمت مردم بوده‌ایم. وی درباب خط مشی جماعت افزود: رویه‌ی ما چنین بوده که بر اساس توان، ظرفیت و امکانات و محدودیت‌های موجود کار خویش را انجام دهیم؛ بنابراین ممکن است کسی ما را متهم کند که رسیدن به این جایگاه چه ارزشی دارد و ما را متهم کند که بنا به امر و نهی دیگران داریم کار می‌کنیم؛ اما حقیقت امر این است که با حفظ عزت و ثوابت و اصول خویش، به احدی اجازه نداده و نخواهیم داد که به ما دستور انجام کاری را بدهد.

وی درباب توسعه کار جماعت اضافه کرد: جماعت با لحاظ با حرکت آرام و تدریجی به نهادی قابل‌قبول تبدیل شده است. ما نه خود اهل تندروی بوده‌‌ایم و نه جوانان اهل سنت را فدای تندروی خویش نموده‌ایم و این مایه‌ی سربلندی ماست. ما کاری نکرده‌ایم کسی به زندان رفته و در آنجا ابراز ندامت کند. سعی ما در مقوله‌ی تربیت بر این بوده که افراد بر اساس درک مطابق واقع از دنیای خویش و بر اساس اطلاعات دقیق که در اختیار است، تحلیل درستی از اوضاع، داشته و رفتار خویش را بر اساس آن، تنظیم نمایند.

لزوم روحیه‌ی مسؤولیت‌پذیری 

استاد پیرانی افزود: وجود مشکلات فراوان در جامعه ایجاب می‌کند که افراد ما مسؤولیت‌پذیرتر از پیش، کار خویش را از سر گیرند و چنین تصور نکنند که کس دیگری کار ما را انجام می‌دهد. درحقیقت انتظار ما این است که چنین انسان‌های در جماعت تربیت شوند و یوسف‌آسا اعلام کنند که: قَالَ اجْعَلْنِي عَلَى خَزَائِنِ الْأَرْضِ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ (یوسف: ٥٥) بگویند من لیاقت و تعهد و دانایی و توانایی انجام کار را دارم. یقینا کسی که مسؤولیت قبول می‌کند و مورد نقد قرار می‌گیرد، مورد رضایت خداوند نیز واقع می‌شود. فرد مسؤولیت‌پذیر جماعت باید به محض اینکه به این نکته پی می‌برد که به او نیاز هست، قبول مسؤولیت می‌کند.

ضرورت اهتمام جدی به خانواده

مسئله‌ی مهم دیگر این است که خانواده‌ی موفق لزوما خانواده‌ای نیست که حتما امکانات بسیاری در اختیار داشته باشد، بلی امکانات مهم‌ است اما این امکانات به‌تنهایی موجد آرامش نیست. وجود امکانات مادی بدون وجود صمیمیت، احترام متقابل و رعایت حقوق و تکالیف متقابل نباشد، این خانواده، خانواده‌‌ی موفقی نخواهد بود.  امیدوار،م چه در خانواده‌ها و چه در خانواده‌ی بزرگ جماعت، شاخصه‌های یک خانواده‌ی موفق مراعات شود. به‌ویژه حقوق خواهران ما در خانواده بیش از پیش توسط همسرانشان رعایت شود. متأسفانه نه فقط در جامعه‌ی ما بلکه درکل جهان اسلام زنان ما مورد ستم قرار گرفته‌اند. 

استاد پیرانی از زبان یکی از داعیان دنیای اسلام در سخنانی ادامه داد: اگر مردی را ببینید که درب اتومبیل را برای خانمی باز می‌کند، یقین داشته باشید که آن خانم همسرش نیست بلکه شاید مادر یا خواهر  یا کس دیگری غیر از همسرش باشد. وی افزود: این در حالی است که پیامبر(ص) در یکی از غزوات، برای همسرانش در هنگام سوار شدن بر مرکب که شتر بود، دستانش را قلاب می‌نمود تا آنان، سوار مرکب شوند. در زمانی که پار‌ه‌ای از قبائل در حجاز، دختران را زنده‌به‌گور می‌نمودند، پیامبر خدا با همسرانش چنین تعاملی می‌نمود ولی ما در دنیای اسلام احترام به همسر را عار می‌دانیم. اگر کانون خانواده مملو از احترام و محبت و صمیمیت نباشد نمی‌توان انتظار تربیت فرزاندانی خوب را داشت.

دبیرکل اظهار عقیده کرد که امروزه شکاف فکری بین نسل‌ها امری کاملا مشهود است و ما مسلمانان باید تغییرات و تحولات را با دیده‌ی اعتبار بنگریم و لزوما آنچه در گذشته بوده است، برای تعامل با نسل‌های جدید، کفایت نمی‌کند و باید به این نکته واقف باشیم که تبعیت کورکورانه از گذشتگان که مورد نکوهش قرآن قرار گرفته است با این نظر که من نوعی بر این باور باشم که فلان عالم دینی بیست سال پیش چنین نظری داشته است، چه تفاوتی دارد؟ ممکن است نظر آن عالم دینی امروز نتواند نیاز مرا برآورده نماید. بنابراین، باید به نگرشی جدید را در میان آورد؛ بدین‌گونه که قرآن هم دارای محکمات و هم دارای متشابهات است. یقینا وجود متشابهات برای این است که قرآن بتواند پاسخگوی همه‌ی زمان‌ها و مکان‌ها باشد. نظر عالم یا مجتهد دینی می‌تواند سالها و بلکه قرن‌ها دوام داشته باشد و معتبر باشد، نظر هیچ عالم مجتهدی ابدی نیست؛ اما هیچ اندیشه‌ی دیگری مانند قرآن و سنت چنین ماندگاری‌ای ندارد. وی درپایان گفت: اگر ما دین خود را جهانی می‌دانیم باید این دین جوابگوی نیازهای زمان‌-مکان‌های متفاوت باشد. مشروط به اینکه انسان‌های دارای اهلیت و شایستگی بتوانند میان متشابهات و مشکلات و مسائل روز آشتی برقرار نمایند.